05/12

Atletiekblik op weekend: op jacht naar ereplaatsen in Safaripark

belgaimage-130239577-full

Dit gelauwerde viertal zal er zondag in Tilburg ook bijzijn. Dorian Boulvin en Simon Debognies (binnenkant) blijven nog in de beloftencategorie, Michael Somers en Robin Hendrix (buitenkant) moeten het senioresteam hoog laten scoren.

Het laatste belangrijke atletiekweekend van 2018 komt er aan. Niet alleen gaan de deuren van de Gentse Topsporthal opnieuw open voor de indooratletiekcompetitie, in het Nederlandse Tilburg – een goeie speerworp over de Belgische grens – wordt er zondag voor de 25ste keer gestreden voor de Europese veldlooptitels.

Zaterdag is er in de Gentse indoorhal een eerste indoormeeting. KAAG trommelt voor haar Buffalomeeting de jongste categorieën op. Zondag worden op dezelfde locatie de eerste nationale indoorkampioenschappen voor atleten met een handicap betwist. Deelnemers en tijdschema kunnen op deze site geraadpleegd worden. Op zaterdag is er in Herentals ook nog een ‘gesloten’ indoor jeugdmeeting.

Met het veldloopkampioenschap in Tilburg op de kalender (en ook een beetje vanwege de examens), blijft het Vlaamse veldloopaanbod zondag beperkt tot de AVZK-cross in Booischot. Dat gebeurt al voor de 62ste keer, waarvan de laatste edities zich steevast afspeelden op en rond de paardenrenbaan van het Sportcentrum De Lichten.

Was er in Brugge recent nog wat heisa omtrent de naam van de eindejaarsmarkt, dan heeft de Kerstloop van Olympic Brugge alvast nog niets van zijn uitstraling moeten inboeten. Ook nu zullen vrijdagavond heel wat lopers aanzetten in deze organisatie voor een goed doel over afstanden van 6 of 10 kilometer. Zaterdagavond is er in Lokeren ook de Runners lab City Trail over 6 of 9 kilometer.

Maar zondag zijn alle atletiekogen dus gericht op Tilburg, en meer bepaald op het Safaripark van de Beekse Bergen in Hilvarenbeek. Daar zal een grote – 24 stuks – Belgische delegatie langs de kant aangemoedigd worden door een nog groter nationaal supporterslegioen. Met 616 lopers uit 38 Europese landen, is deze organisatie de kinderschoenen al lang ontgroeid. Globaal gezien maakte onze nationale veldloopsport in de laatste EK-edities opnieuw een betere beurt in een atletiektak die vaak het enige uithangbord was van de Belgische atletiek. Toch mag het palmares van ons land tijdens de afgelopen kwarteeuw van dit relatief jonge continentale kampioenschap best gezien worden. Tien individuele medailles, waarvan liefst zes Europese titels, werden in de afgelopen 25 jaar verzameld. Slechts één van die podiumplaatsen werd behaald bij de vrouwen, toen Louise Carton drie jaar geleden Europees beloftenkampioene werd in Zuid-Frankrijk. Ook de landenklasseringen worden in het veldlopen gehonoreerd met medailles. De mannelijke beloften (pas in 2006 aan het programma toegevoegd) pakten al twee keer zilver en een keer brons en ook de Belgische juniores meisjes (voor het eerst aan de slag in 1997) stonden al drie keer op dat podium met een keer zilver en twee keer brons. De juniores jongens en de beloften vrouwen bleven als team tot op heden nog medailleloos.  Iets beter deden de vrouwelijke seniores het met een keer brons in de beginperiode en in eigen modderomgeving (1996, Monceau) en ook de seniores mannen – waarvan ook nu redelijk wat verwacht wordt – vergaarden al een keertje zilver en brons.

In de huidige selectie treden er bij de seniores twee absolute debutanten aan: Nina Lauwaert en Dame Tasama hebben nog nooit het Belgische shirt gedragen, maar staan er in het Safaripark zeker niet bij om naar de beestjes te kijken. Slechts vier Belgische seniores vrouwen konden bij een EK ooit een top-tien plaats afdwingen. Niemand kan van Lauwaert verwachten om zich daar zondag bij te scharen. Ter vergelijking: in 2005 scoorde Veerle Dejaeghere in Tilburg haar beste EK ooit met een 12de plaats.
Tasama maakt deel uit van een sterk mannelijk senioresteam dat in staat moet zijn om een derde ploegenmedaille aan het palmares toe te voegen. We kunnen uiteraard oeverloos blijven doorbomen op de afwezigheid van Bouchikhi, Abdi of Naert, de vier andere jongens kunnen heus ook wel hun mannetje staan. Kimeli, Hendrix en Somers stonden ooit al eens individueel of als ploeg op het beloftenpodium. Lander Tijtgat scoorde vorig jaar nog een 13de plaats en leek een solide hoeksteen van de senioresploeg. Helaas moet Lander vanwege een blessure afhaken voor Tilburg. Individueel zal Isaac Kimeli de ervaring van zijn U23-zege van twee jaar geleden kunnen uitspelen en hij mag best ook nog op revanche belust zijn omtrent zijn niet-aanduiding vorig jaar. Hij wordt waarschijnlijk de tiende Belgische senior die een EK-top tien plaats achter zijn naam zal kunnen schrijven. Tot op heden gebeurde dat al 13 keer, waarvan Isaacs gewezen clubgenoot Tom Van Hooste met vier scores in die top tien als beste landgenoot vertegenwoordigd staat. Eén van die vier keer kwam tot stand in 2005, toen Van Hooste als 7de door de finish liep in Tilburg, liefst 50 plaatsen hoger dan zijn betreurde vriend Tom Compernolle.

De kaarten bij de beloften en juniores liggen een stuk minder voorspelbaar in de Beekse Bergen. Belofte Simon Debognies en junior Tim Van de Velde hebben inmiddels al een flinke internationale zomer- en winterbagage opgebouwd, en gaan voor hun beste resultaat ooit. En dat is niet min, want Simon werd vorig jaar 6de belofte en Tim 11de junior. Slechts drie Belgische Juniores en vier Beloften klommen ooit op het Europees crosspodium. Die lat ligt dus behoorlijk hoog. In 2005 waren er nog geen U23-kampioenschappen en onze juniores maakten toen in Tilburg een waar débâcle mee, met Franky Hernould als ‘beste Belg’ op een roemloze 30ste plaats.

Hoog, maar niet onbereikbaar, en dat kunnen onze vrouwelijke Juniores en Beloften niet zeggen. Een nationaal juniorestrio  scoorde met een 5de plaats het hoogst  in dat EK-palmares en een ander trio werd ooit 6de.  Een quasi onmogelijke opgave voor Mathilde Deswaef die ook al wel enige internationale ervaring heeft (vorig jaar 61ste). Dat kan ook gezegd van beloften Vanessa Scaunet (vorig jaar 40ste) en Lisa Rooms (twee jaar geleden 33ste), maar om een plaatsje in de top tien af te dwingen, zullen zij zich – zacht uitgedrukt – moeten overtreffen. Naast Louise Carton was zo’n ereplaats alleen weggelegd voor Anke Van Campen (10de) en Selien de Schrijder (9de). Selien was 13 jaar geleden in Tilburg overigens onze beste Belgische juniore met een 12de plaats. Toen werd dat EK op 11 december nog in het Tilburgse Warandepark gelopen, gekend voor z’n vlakke en snelle omloop. Deze keer gebeurt het dus allemaal in Hilvarenbeek, waar een kunstmatig stukje Afrika met zand- en andere zompige stroken langsheen een waterplas een flink stuk minder loopcomfort zal opleveren. De Mixed Relays sluiten zondag het EK af. Geen nieuwigheid, want vorig jaar al werd dat spektakel aan het veldloopprogramma toegevoegd. ‘Spektakel’, want de verschillende aflossingen kunnen voor onverwachte en onvoorspelbare positiewissels zorgen. Het Belgische team – toevallig netjes communautair samengesteld – is alvast niet van plan om anoniem in de buik van het 12 koppige deelnemersveld mee te drijven. De kwaliteit van het nationale Mixed team is voldoende stevig om richting podium te mikken. U kan via deze pagina alle nodige links voor dit 25ste Europees veldloopkampioenschap bereiken en we komen op deze site de volgende dagen nog terug met enkele verwachtigspatronen van onze veldlopende vertegenwoordigers in Tilburg.