14/08
OS Rio: Dejaeghere finisht als 47ste in haar derde Spelen
Foto: BELGA
Het was nog maar de 9de Olympische vrouwenmarathon uit de geschiedenis, vermits die pas in 1984 in Los Angeles aan het programma werd toegevoegd. Nooit eerder was er een groter deelnemersveld: van 82 deelneemsters (1996, 2004 en 2008) ging het in Londen 2012 naar 116 startsters. Maar de gulle versoepeling van de marathonlimieten lokte uiteindelijk toch 157 loopsters naar de startlijn in Rio. Maar voor het wedstrijdverloop veranderde er weinig of niks: eens te meer domineerden de Afrikaanse vrouwen het gebeuren, met uiteindelijk Jemima Jelagat Sumgang die in 2u24’04” de eerste Kenyaanse Olympische marathonzege in de boeken schreef, na een langgerekte sprint tegen haar voormalige landgenote Eunice Jepkirui Kirwa, die nu de kleuren van golfstaat Bahrein verdedigt. Eerste niet-Afrikaanse landgenote werd een verrassende Volha Mazuronak uit Wit-Rusland die 2u24”48 nodig had voor haar 5de plaats.
Ons Belgisch trio startte heel voorzichtig en passeerde na 5 kilometer als 110de (Veerle Dejaeghere), 113de (Manuela Soccol) en 139ste (Els Rens). Een wijze tactiek, want de hitte en het overmoedig starten maken in zo’n race altijd slachtoffers. Veerle was halfweg al opgeschoven tot een 84ste plaats en anderhalve minuut later volgde Manuela op plaats 105. Nog eens twee minuten verder werd Els Rens als 123ste geregistreerd. Het drietal bleef met de regelmaat van een klok de lijken oprapen en dat resulteerde voor Veerle Dejaeghere in haar derde Spelen ooit in een 47ste plaats en 2u37’39”. Ook in Sydney 2000 was Veerle er al bij, maar dan in de 1500 meter; om acht jaar later in Peking in de steeple aan te zetten. Nu, nog eens acht jaar later, werd het dus de marathon.
Manuela Soccol zag haar inhaalrace stranden op een 74ste plaats in 2u44’18” en Els Rens tenslotte werd 84ste in 2u45’52” . Van de 157 starters haalden er 24 niet het einde.
