Dag 3 WK indoor: Tornados wervelen naar wereldtitel!

De Belgian Tornados maakten in de reeksen van de 4x400 meteen indruk. Julien Watrin/DAMP, Dylan Borlée/OEH, Alexander Doom/AVR en Kevin Borlée/OEH snelden naar reekswinst in 3’07”43, de derde tijd over de drie reeksen heen. Ook de Belgian Cheetahs leverden uitstekend werd. Hanne Claes/DCLA, Naomi Van den Broeck/ROCA, Imke Vervaet/RCG en een indrukwekkende Camille Laus/OEH stelden zelfs het Belgisch record scherper richting 3’30”58. Het was nog even bang afwachten of dat volstond voor de finale, maar ze bleken uiteindelijk over de vierde tijd over beide reeksen heen te beschikken.

In de finale deden de Tornados er nog een laagje bovenop. Julien Watrin wisselde meteen als gedeelde leider. Alexander Doom maakte zowaar nog meer indruk en gaf het stokje als solo-leider door. Jonathan Sacoor/OEH, die de plaats innam van Dylan Borlée, hield behoorlijk stond maar moest wel Spanje laten passeren. Gelukkig is er altijd nog Kevin Borlée, de beste finisher ter wereld. Hij loodste de Tornados naar hun allereerste wereldtitel in 3’06”52, hun veertiende internationale medaille. Wereldkampioen!

Bij de Cheetahs was het beste er na de reeksen vanaf. Ze traden aan met precies dezelfde opstelling als ’s morgens, maar moesten vrede nemen met een zesde plaats in 3’33”61. Dat ze in een WK-finale stonden, blijft een mooie verwezenlijking.

Thomas Carmoy/CRAC werd pas op het laatste nippertje opgevist voor Belgrado, maar zette een dijk van een hoogspringfinale neer. Hij maakte het op 2m24 al spannend, maar klaarde die hoogte bij de derde poging. Dan al een prima resultaat, maar het werd nog beter, want Thomas klaarde ook 2m28 bij zijn laatste poging. Een evenaring van zijn persoonlijk record. Hij bewijst eens te meer dat hij een kampioenschapsbeest is en eindigde knap zesde. Niet vergeten dat Thomas nog altijd maar 22 jaar is.

Michael Obasuyi/OEH liep een uitstekende eerste ronde van de 60m horden. Zijn start was minder, maar daarna liet hij een sterke race optekenen om als tweede te eindigen in 7”66, goed voor rechtsreekse kwalificatie voor de halve finales. En het beste was er nog lang niet af, want in de halve finales liep Michael een dik persoonlijk record van 7”58. Hij kwam helaas één honderdste tekort voor de finale, maar is op zijn 22^e wel tiende van de wereld en nadert tot op drie honderdsten van het Belgisch record.

Michael Somers/LYRA ging lang goed mee in de finale van de 3.000 meter, die het helaas zonder de geblesseerde Isaac Kimeli/OEH moest doen. Toen de grote kleppers in de tweede wedstrijdhelft gingen versnellen, moest Michael wel passen. Hij liep als dertiende binnen in 7’51”65 en sluit zo het winterseizoen van zijn leven mooi af.

Ben Broeders/DCLA stond er op het juiste moment. De polsstokspringer klaarde 5m75 bij zijn eerste poging, een seizoensbeste. Hij leek even voor de medailles te gaan bikkelen, maar moest helaas zijn wedstrijd stopzetten door krampen. Die 5m75 leverde hem een meer dan verdienstelijke vijfde plaats op. Een beetje een zuur einde voor hem door die krampen, maar vijfde van de wereld is gewoon heel erg knap.