WK Toki dag 9: Isaac Kimeli schenkt België op slotdag historische zilveren medaille

Isaac Kimeli/OEH heeft het aantal medailles voor België in extremis nog verdubbeld. In de finale van de 5000m liep hij net als in de reeksen een tactisch sterke koers. Toen de slotkilometer eraan kwam, voelde Kimeli zijn moment gekomen om naar de kop te gaan. Zijn eindsprint zat klaar, maar die spaarde hij nog even op tot het ingaan van de laatste 200m. Daar zette hij alles op alles en kwam hij als eerste de rechte lijn in. Hij zou uiteindelijk maar één iemand nog over hem zien komen en dat was niemand minder dan de olympisch kampioen op de 1500m. Geen schande dus, want Kimeli pakte nog steeds een historisch zilveren medaille in een tijd van 12’58”78. Enkel Nafi Thiam en Philip Milanov konden deze prestatie in het verleden al overtreffen of evenaren.

“Ik doe mijn medaille niet meer uit”, lachte Kimeli. “Ik ben zo blij en voel zoveel emoties. Ik heb de voorbije maanden echt hard gewerkt. Tegen mijn familie zei ik zelfs dat ze me gerust moesten laten want ik voelde dat ik een wereldtopper kon worden. Ook Bashir Abdi, met wie ik vrijdag gebeld heb, zei dat ik een medaille kon pakken. Hij geloofde echt in mij. Ik dacht even dat het goud binnen was, maar op het einde was ik net dat tikkeltje te verzuurd. Ik ben zeker tevreden hoor met zilver. Nu vakantie en dan ga ik eens nadenken of ik mijn overstap naar de marathon toch nog even uitstel of niet”, aldus de vice-wereldkampioen.

De Belgian Tornados moesten het in de uitgeregende finale van de 4x400m stellen zonder een geblesseerde Dylan Borlée/OEH. Robin Vanderbemden/SER nam zijn tweede plaats over en werd door Jonathan Sacoor/OEH als vijfde weggestuurd. Vanderbemden maakte plaatsen goed en lanceerde Alexander Doom/AVR als derde. Doom moest één plaats toegeven en die kon Daniel Segers/RESC niet meer goedmaken. Het kwartet kwam zo als vierde binnen in 2’59"48, iets meer dan anderhalve seconde van het brons.

De Belgian Cheetahs ondergingen hetzelfde lot van de ondankbare vierde plaats, al deden ze nog nooit beter op het mondiale toneel. Naomi Van den Broeck/CABW kon in haar vijfde koers in zes dagen nog knap als derde wisselen. Imke Vervaet/RCG kon ondanks een hele snelle splittijd de derde plaats niet vasthouden. Camille Laus/OEH hield stand op de vierde plek. Toen Helena Ponette/HCO aan haar baanronde mocht beginnen, werd al duidelijk dat zij voor de vierde plaats zou strijden. “We wilden Imke nog heel graag een BR schenken in wat wellicht haar laatste wedstrijd ooit was”, zeiden de dames achteraf. Met 3’22”15 kwamen ze helaas drie honderdsten tekort om hun BR aan te scherpen.

Op de tienkamp volgde op het einde van een lange dag de ontknoping. Jente Hauttekeete/KAAG kende een moeizame start met een matige 14”49 op de horden. Daarna herpakte hij zich met 44m09 in het discuswerpen, 5m00 in het polsstokspringen en 54m05 in het speerwerpen. De top tien zat er mits een goede 1500m in en zo geschiedde. Hauttekeete liep met 4’27”91 zijn snelste tijd ooit en zou als tiende eindigen in de eindstand met 8.116 punten.

Merel Maes/VAC heeft op haar twintigste al mogen proeven van haar eerste WK-finale op senioresniveau. Dat het haar debuut was, viel allesbehalve op. Maes deed het prima met gelukte pogingen over 1m88 en 1m93. Ook op 1m97 liet ze haar potentieel zien, al ging de lat driemaal tegen de grond. Ze verliet uiteindelijk het volledig gevuld nationaal stadion met een tiende plaats.

Bekijk de resultaten van de Belgen op onze Tokio-pagina.