16/09

Track Record: WK-special 4 met Imke Vervaet

belgaimage-134106024-imke

Imke Vervaet.

Imke Vervaet stond maandag met haar collega-Waffles te blinken met brons tijdens de podiumceremonie. Een fantastisch hoogtepunt in haar rijke carrière. Maar haar WK is nog lang niet afgelopen. Woensdag kruipt ze in de startblokken voor de 200m en in het slotweekend is de ervaren spurtster een cruciale pion voor de Cheetahs.

De Belgian Waffles beleefden een onvergetelijk moment met hun podiumceremonie in een goed gevuld stadion op maandag. Het is tekenend voor de teamgeest dat ze maar al te graag Jonathan Sacoor, die meeliep in de reeksen, in de hulde wilden betrekken. "De podiumceremonie was toch wel bijzonder", blikte Imke Vervaet/RCG terug in Track Record. "Jammer dat Jonathan Sacoor niet met ons op het podium mocht. Doordat hij in de reeksen liep, hebben we een medaille kunnen winnen. Het was toch wel een groepsprestatie. Maar uiteindelijk hebben we wel kunnen genieten op het podium. Jonathan stond helemaal vooraan in het publiek. Dat was fijn. Mijn mama stond ook vooraan. Echt wel leuk en emotioneel dat zij er ook was."

Woensdag start Imke Vervaet in de reeksen van de 200m. Ze heeft goeie kaarten om door te stoten. "Met de tijden die ik dit seizoen liep, zou het moeten lukken. In de vorm waarin ik nu verkeer, zou ik teleurgesteld zijn als ik de halve finale niet haal", spreekt ze klare taal. "Halve finale is absoluut het doel deze keer. En hopelijk kan ik een mooie tijd neerzetten. Finale is in theorie onmogelijk. Maar ik moet toch in mijn hoofd steken dat ik ervoor moet vechten." Haar vertrouwen is gerechtvaardigd. Op haar 32 ste spurt de Gentse namelijk sneller dan ooit. Ze bracht in augustus haar 200m-PR op 22"63. En ook vorig jaar op de Spelen haalde ze de halve eindstrijd. Het drukke programma (Waffles, individuele 200m en Cheetahs) schrikt haar niet af. "Ik ben iemand die het op kampioenschappen wel aankan om veel te lopen. Op zo'n toernooi blijf je op adrenaline gewoon gaan. Daarna ben je dan wel dood, maar dan maakt het niet meer uit. Zeker deze keer niet aangezien het seizoen toch gedaan is."

De Cheetahs lijken ook zonder sterkhoudster Cynthia Bolingo in staat om iets moois te tonen op het WK. "Het niveau in de 4x400m vrouwen is heel heel hoog", beseft Imke Vervaet. "We mikken allereerst op de finaleplaats. Ik denk dat dan het kampioenschap geslaagd is. Maar je start niet in een finale om vijfde of zesde te zijn, je start in een finale om mee te strijden om de medailles.  We zien wel. Op papier lijkt het misschien een beetje onmogelijk, maar in een aflossing weet je nooit wat er kan gebeuren. Onze mindset is altijd om ervoor te gaan."

Of 2025 haar laatste competitiejaar wordt, wil ze nog niet verklappen. "Ik ben gestart aan het seizoen met het idee dat het mijn laatste jaar is, maar als het dan toch zo goed gaat; begin je misschien toch  nog ergens te twijfelen. Maar ik wil er niet te veel mee bezig zijn. Ik wil gewoon nog van het WK genieten zonder dat ik elk moment denk: het is het laatste dit of dat. Daarom stel ik voor mezelf de beslissing uit naar oktober als ik gerust heb. Zeg nooit nooit. Maar ik denk dat ik wel weet wat het wordt. Maar ik ga het nog niet zeggen."

Beluister de podcast op Spotify

Bekijk/beluister de videopodcast op YouTube.