Road to Istanbul: Michael Obasuyi wil ondanks voetblessure finale lopen

Michael, hoe is de voorbereiding tot nu toe verlopen?

“Je hoopt altijd dat alles perfect loopt, maar dat is zelden het geval. Ik heb een goeie basis kunnen leggen, maar in november ben ik een week ziek geweest door corona en op 31 december heb ik bij een ongeluk op training een spierscheurtje in mijn voet opgelopen. Ik mag twee weken niet lopen, waardoor ik niet met mijn groep naar Tenerife ben afgereisd. Ik revalideer in België en dat loopt vlot. Ik hoop eind januari aan de wedstrijden te kunnen beginnen. Voor ik die blessure opliep, stonden we op het punt om in Tenerife aan mijn wedstrijdvoorbereiding te beginnen.”

Wat zijn de volgende stappen in de revalidatie?

“Begin volgende week heb ik een check-up bij de dokter. Hopelijk krijg ik dan groen licht om op te bouwen, en liefst snel op te bouwen richting maximaal hordelopen. De beslissing over een wedstrijd eind januari zal ik pas twee of drie dagen op voorhand nemen. Het zal hoe dan ook nog niet zijn met de hoop om een record te lopen.”

Heb je al een wedstrijdplanning?

“Ik wil openen in Karlsruhe (27/1), maar dat is dus nog onzeker door mijn blessure. Daarna doe ik Torun (8/2), BK (19/2) en EK. Misschien komt er nog één wedstrijd bij, maar ik wil er niet te veel doen. Dat is niet nodig.”

Geeft het rust dat je al gekwalificeerd bent?

“Ja, zeker nu, met die blessure, is dat een geruststelling. Ik heb nog wel wat tijd om in vorm te geraken. Je wil liefst vroeg heel goed zijn, maar het belangrijkste is uiteindelijk dat ik in het weekend van 5 maart mijn beste wedstrijden aflever.”

Hoe belangrijk is het indoorseizoen voor jou in vergelijking met outdoor?

“Even belangrijk als outdoor. Voor de federaties is dat natuurlijk minder belangrijk, maar ik zie het EK indoor gewoon als een kampioenschap waarop ik mee wil doen voor de medailles. Ik loop even graag de finale van een EK indoor als van een EK outdoor. De horden zijn indoor ook altijd sterk bezet. Alle toppers doen mee.”

Het woord medaille is gevallen. Wat is jouw ambitie in Istanboel?

“Mijn doel zal vanaf nu tot de laatste dag van mijn carrière zijn om finales te lopen. Om gewoon mee te doen reis ik niet af naar een kampioenschap. Als je de finale haalt, is het kampioenschap al geslaagd, maar in die finale is het erop of eronder.”

Hoeveel finalekansen geef jij jezelf? Meestal is 7”70 genoeg, jouw PR is 7”58.

“Uiteraard maak ik veel kans, maar je moet het op het moment zelf wel waarmaken. Het is alvast een haalbaar doel.”

En hoeveel podiumkans geef je jezelf?

“Eerst de finale halen. Als dat lukt, moet ik een van mijn betere eerste twee horden afwerken. Daarna moet ik voor niemand in Europa onderdoen, dus die eerste twee horden worden beslissend.”