31/03

Isaac Kimeli doet het rustig aan op training na wegvallen Spelen

-jd31068-00001

Isaac Kimeli.

Nu de Olympische Spelen deze zomer van de planning verdwenen zijn, pakt Isaac Kimeli het iets rustiger aan op training. Maar als er nog wedstrijden komen in de nazomer, heeft hij wel degelijk grote ambities. Ondertussen probeert hij zichzelf niet te vervelen, en dan kan er zelfs een occasioneel dansje in de eigen woonkamer af.

“Ik ben nog gezond en heb ook geen zieken in de familie, noch in België, noch in Afrika. Dat is het belangrijkste.” Isaac Kimeli/OEH vat treffend samen waar het in deze tijden om draait. En toch moeten we het ook even over sport hebben, want hoe impacteren de lockdown en het wegvallen van de Spelen het trainingsplan van de WK-finalist?

“De trainingen stonden helemaal in het teken van de Spelen, dus die hebben we moeten aanpassen”, vertelt Isaac. “Ik doe nu alleen wat uithouding en nauwelijks zware trainingen. Ik beperk mij ook tot weken van 125 à 130 kilometer. Als de maatregelen versoepelen en er duidelijkheid komt over de wedstrijdkalender kunnen we dat weer opdrijven.”

Hoe ziet een trainingsweek er tegenwoordig uit bij de specialist van de 5.000 meter? “Vooral veel duurlopen. Op woensdag doe ik meestal 1200’en met 200 snel en 1000 tempo, op zondag langere tempo’s. Bij die intervaltrainingen probeert Tim (Moriau, nvdr.) mee te komen op de fiets, andere trainingen doe ik alleen. Alleen voor de krachttrainingen stelt zich een klein probleem, want ik heb in mijn garage maar 20 kilogram aan gewichten staan.”

De Tokio-knop, met de Spelen nu in 2021 op de kalender, is ondertussen omgedraaid. “Ik zat met een gemengd gevoel, een rotgevoel zelfs. Maar ik begrijp de situatie volledig, gezondheid gaat voor en sport komt pas op de tweede plaats. Het virus is nog lang niet onder controle en tijdens de Spelen moet iedereen van de sport kunnen genieten zonder zich zorgen te maken.”

Isaac hoopt dat het EK in Parijs overeind blijft om nog een doel van te kunnen maken. “Ik zit er elke dag aan te denken en hoop echt dat het doorgaat. Het zou leuk zijn om nog een kampioenschap te lopen, maar als het niet zo is wil ik mij op een toptijd concentreren. Dat is makkelijker als je niet moet pieken naar een toernooi. Vooral op de 1.500m wil ik mij nog eens bewijzen. Ik droom van 3’33 en wil ooit dat BR van Debjani eens kloppen.”

Door zijn hoogtestage in de VS moest Isaac een streep trekken, ook de alternatieven waar hij nog even mee speelde waren al snel van de baan. “We overwogen een verblijf in Bakala Academy of een stage in Kenia, maar al snel bleek dat geen van beide aan de orde was. Ik hoop later in de zomer wel nog een stage te kunnen afwerken.”

Aan zijn dagritme van trainen en rusten verandert de lockdown bij Isaac niet zo gek veel. “Alleen het sociaal contact en de groepstrainingen zijn weggevallen. Gelukkig ben ik niet alleen, maar met mijn vriendin en haar vader. In deze moeilijke tijden probeer ik een beetje plezier te maken en durf ik al eens te jongleren met een WC-rol of zelfs een dansje te placeren in de woonkamer.”