Hanne Claes voor het eerst op stage met haar nieuwe coach

“De reden? Ik had nood aan iets nieuw, een andere aanpak”, zegt Hanne Claes/DCLA over haar overstap van de groep van Jacques Borlée naar die van Carole Bam. “Cynthia Bolingo en ik komen allebei uit de sprint. Pure snelheid is ons grootste wapen, alleen ben ik die de laatste jaren wat kwijtgeraakt. Carole is de ideale coach om die snelheid terug te vinden. Ik wil mijn sprintvezels weer beter kunnen aanspreken.”

Haar nieuwe coach is voor Hanne geen onbekende. “Bij de Cheetahs kwam ik altijd al goed overeen met Carole”, klinkt het. “Ze past het schema aan in functie van de atleet en gaat ervan uit dat elke atleet anders is. Ze vertrekt vanuit de sterktes, maar werkt natuurlijk ook aan de zwakkere punten. Ik voel me goed bij haar, ook op persoonlijk vlak. Het klikt goed en het is belangrijk om een vertrouwensband te kunnen voelen met je coach.”

In Tokio liep Hanne rond met een stressfractuur. Heel blijven is dan ook een van de voornaamste doelstellingen de komende maanden. “Ook Cynhtia heeft een geschiedenis van achillespeesblessures. We hebben nog geen stap op de piste gezet deze winter. We doen alles op gras, of de Hydroworks, een loopband onder water. We zijn de impact heel traag aan het opbouwen en toch keihard aan het trainen. Dat voelt heel goed voor mij. Op dat vlak zit ik momenteel ideaal in Belek, want ik heb hier alles wat ik nodig heb. Daarom blijf ik ook twee weken, terwijl de meesten maar een week hier zijn.”

Het hoofdstuk van haar vorige trainingsomgeving afsluiten, was niet zo makkelijk voor de specialiste van de 400 meter horden. “De groep van Jacques verlaten was heel moeilijk, want ik heb er mooie momenten beleefd”, vertelt Hanne. “Ik heb helemaal niks tegen Jacques, voor alle duidelijkheid. En Camille Laus is mijn beste vriendin, dus het is jammer dat ik haar niet meer elke dag zie, maar we blijven even goeie vrienden.”

In Tokio vertelde de Belgian Cheetah nog dat stoppen met topsport, door alle blessureleed, wel ergens door haar hoofd spookte. “Uiteindelijk was ik er deze zomer vrij snel uit dat ik het nog eens wilde proberen, maar in een nieuwe context”, legt ze nu uit. “Vorig jaar heb ik heel veel geleerd op mentaal vlak en ik heb zin om dat nu ook te kunnen toepassen in een situatie waarin ik fysiek gezond ben. Ik kijk uit naar het moment waarop alle puzzelstukjes samenvallen. De beste versie van mezelf tonen, gaf me motivatie. Momenteel ben ik fysiek alvast in orde. Ik heb allerlei scans laten doen en alles was genezen. Ondertussen loop ik weer, en dat verloopt zonder last.”

Ondertussen maakt Hanne al voorzichtige wedstrijdplannen. “Het plan is wel om enkele indoorwedstrijden te lopen, omdat ik vorige zomer al amper wedstrijden heb afgewerkt. Maar het is geen hoofddoel en ik ga er niet al te fel voor afbouwen. Als we met de Cheetahs naar het WK indoor mogen, wil ik er wel graag bijzijn”, besluit ze.