BK 10 km op de weg: Kimeli en Gorissen pakken de titel

Perfecte race van Mieke

Na haar derde plaats op het BK 10 km op de piste wisten we dat Mieke Gorissen/ADD de goede vorm te pakken had. Met Nina Lauwaert/ROBA en Hanne Verbruggen/VITA stond er echter zware concurrentie aan de start. Na zes kilometer moest Hanne de wedstrijd jammer genoeg staken na een valpartij. De strijd ging dan nog tussen Nina en Mieke. Uiteindelijk moest Nina 23 seconden toegeven op Mieke, die op het einde wegliep van de concurrentie en niet meer omkeek. Mieke won de Belgische titel in 32’49”. Ze doet daarmee bijna twee minuten beter dan vorig jaar en duikt ook onder de winnende tijd van Hanne van vorig jaar (33’01”). Nina werd tweede in 33’12”, daarmee had ze slechts vijf seconden meer nodig dan vorig jaar. Lisa Rooms/OEH mocht als eerste atlete van het Runners’ lab Athletics Team het podium op als derde na 34’06”.

Mieke Gorissen: “Dit had ik absoluut niet verwacht. Ik had vooraf een idee van wie er in actie zou komen, waardoor ik als doel had om zo lang mogelijk voorin te blijven. Het is echter vreemd gelopen, aangezien ik plots op kop zat, zeker na die val van Hanne. Ik hoop dat ze het goed stelt na die smak. Er was ook al een kloofje op Nina, maar op dat moment dacht ik nog dat zij in de slotfase op en over mij zou gaan. Dat is echter niet gebeurd, waardoor ik hier onverhoopt de zege op zak kon steken. De coronacrisis heeft ervoor gezorgd dat ik tot september mijn dagen zelf kon indelen, waardoor ik een pak meer trainingen heb kunnen afwerken. Ergens denk ik dat vandaag zo’n dag is waarop alle puzzelstukjes samenvielen, want ik zie mezelf niet nog zo’n race lopen om eerlijk te zijn. Valt Hanne niet, dan is het ook een totaal andere wedstrijd natuurlijk. De komende maanden zal ik nog zien hoe de planning eruitziet, maar ik ben ervan overtuigd dat mijn trainer me daarin zal bijstaan. Die overwinning smaakt wel naar meer en ik ben eveneens benieuwd wat ik met zo’n vorm waard ben op andere afspraken”.

Nina Lauwaert: “Ik blijf een beetje met een dubbel gevoel achter. Uiteraard piek ik naar het WK halve marathon van zaterdag, maar ik voelde na de start dat ik over een goed stel benen beschikte. Het werd halverwege wat moeilijker wat ik vaker ervaar tijdens een 10 kilometer, waardoor een bres ontstond met het kopduo. Vervolgens was die val van Hanne toch even verschieten. Mieke was echter ijzersterk. Rond kilometer zeven begon ik steken te krijgen ter hoogte van mijn ribben, waardoor ik met het oog op de halve marathon geen te grote risico’s durfde nemen. In een sprint zou ik nog iets durven forceren, maar dat bleek niet nodig. Ik ga me niet vastpinnen op een plaats in Polen, we zien wel waar het schip strandt. Het zou mooi zijn om in de buurt van 1u12 te geraken op een goede dag”.

Lisa Rooms: “Meer dan een derde plaats had ik zeker niet verwacht, al moest Hanne natuurlijk uitstappen. Ik was verbaasd door mijn tijd, aangezien ik mijn tweede ronde toch een beetje op reserve heb gelopen uit vrees dat er iemand zou terugkeren, waardoor een eindschot nodig zou zijn. Dat was niet het geval, maar ik was aangenaam verrast door mijn chrono. Ik hoop dat het coronavirus de komende weken onder controle blijft of geraakt, want dat is voorlopig belangrijker dan wedstrijden an sich. Op termijn hoop ik me zeker wat meer te gaan toeleggen op de weg, al wil ik nog een paar jaar op de piste spenderen”.

Maurine Ricour/ACG werd vierde in 34’35”. Florence De Cock/WACO herhaalde haar vijfde van vorig jaar. Ze liep met 34’40” wel 30 seconden sneller dan vorig jaar. Eline Daelemans/AVLO moest tevreden zijn met een zesde plaats in 34’52”.

Kimeli voor Robin

Titelverdediger Koen Naert/RESC ging zondag niet van start. De Europese kampioen op de marathon staat zaterdag wel aan de start van het WK halve marathon in het Poolse Gdynia. Soufiane Bouchikhi/RFCL verscheen ook niet aan de start in Lokeren. Hij is in volle voorbereiding op de marathon in Valencia begin december en besloot daarom niet van start te gaan. De weg naar de Belgische titel lag daardoor open voor Isaac Kimeli/OEH. De grootste concurrentie mocht hij verwachten vanuit zijn eigen trainingsgroep, het Runners’ lab Athletics Team, met Robin Hendrix/OEH. De twee club- en trainingsgenoten maakten de wedstrijd hard en liepen snel een voorsprong bij elkaar. In het tweede deel van de wedstrijd moest Robin een klein gaatje laten, waardoor de titel voor Isaac was. Hij won in 28’17” voor Robin in 28’22”. Met die tijden doen ze beter dan de winnende tijd van vorig jaar. Toen haalde Koen de titel in 29’20”.

Isaac Kimeli: “Ik ben zeer tevreden met zo’n tijd op dit parcours. Het had echter nog mooier geweest om hier tegen Soufiane Bouchikhi en Koen Naert te lopen. Op een sneller parcours moet ik zeker onder 28 minuten kunnen duiken, dus dat zal ik in de toekomst proberen. Op aanraden van mijn trainer Tim Moriau hebben Robin Hendrix en ik ons eigen ding gedaan. In de slotfase kreeg hij wat steken, waardoor ik hem moest achterlaten. Na mijn blessures in het begin van de zomer was ik des te meer gebrand op een knappe prestatie hier in Lokeren. De komende weken staan stevige volumes gepland op training met het oog op de CrossCup-manches in Mol en Roeselare. Het was jammer dat Simon Debognies niet aan de start kon verschijnen door scheenbeenproblemen, aangezien het héél mooi was geweest om met ons drie op het podium te staan. Ik hoop dat hij snel van zijn klachten verlost is, zodat we samen kunnen toeleven naar de komende weken”.

Robin Hendrix: “Isaac zit momenteel in een enorm goede vorm. We hebben de wedstrijd voor elkaar hard gemaakt, maar rond kilometer zes moest ik even passen door een dipje. Ik heb hem ook aangemaand om niet op mij te wachten rond die zesde kilometer. In de slotkilometers kon ik dan toch nog wat verdapperen. Mijn tweede adem heeft me nog wat dichter bij Isaac gebracht, maar de vogel was logischerwijs al gaan vliegen. Zo’n tijd op dit parcours doet enorm veel deugd en geeft vertrouwen met het oog op de CrossCup. Van dat circuit maak ik namelijk echt een doel omdat ik de eindzege op zak wil steken. De weg smaakt ook naar meer, aangezien er op een snel parcours een straffe eindtijd mogelijk moet zijn. Ik hoop in de toekomst enkele kansen te krijgen op grotere afspraken om me te bewijzen”.

In de achtervolgende groep brak de strijd voor de derde plaats helemaal open na een aanval van Belgisch kampioen op de piste, Mats Lunders/AVT. De groep beende hem opnieuw bij en uiteindelijk had Clément Deflandre/HERV de snelste eindsprint in huis. Clément haalde de derde plaats binnen in 28’51” voor Nicolai Saké/LYRA (28’52”).

Clément Deflandre: "Ik ben héél héél tevreden. Na mijn BK 10.000m op de piste wist ik dat ik in de buurt van 29 minuten kon lopen mits goede omstandigheden. Het grote voordeel was het hoge niveau, waardoor ik me kon vastbijten in die tweede groep. Rond kilometer zes had ik last van krampen, maar ik heb doorgezet. De slotfase was vooral een mentale strijd. Ik heb geen idee hoe ik de laatste kilometers heb afgelegd, maar dit doet enorm veel deugd. Zelf had ik het gevoel alsof de tweede groep me zou passeren in het rondje op de piste, maar dat gebeurde net niet. Het is de eerste keer dat ik in een wedstrijd van zo’n niveau op de weg aan de start kom in eigen land. Vooraf mikte ik op een top tien, maar gezien het wedstrijdverloop was die podiumplaats een optie. Het doet enorm veel deugd om naast toppers als Isaac en Robin op het podium te staan”

Met zijn derde plaats voor Nicolai neemt Clément revanche voor het BK op de piste toen Nicolai hem nog voorafging. Sander Vercauteren/KAAG werd twee seconden later vijfde en Mats Lunders nog twee seconden later zesde. Vincent Bierinckx/ACHL was de zevende atleet onder 29 minuten met 28’57”. Daarmee lag het algemene niveau bijzonder hoog en dat is uiteraard ook te danken aan de goede organisatie van AVLO.