04/04
Stage Cyprus: dagboek van Kobe Vleminckx
Kobe Vleminckx.
Foto: Johnny De Ceulaerde
8u00: Opstaan. Ik ben samen met Pieter Sisk gaan ontbijten: pannenkoekjes met yoghurt en fruit, en wat granola. Daarna ben ik nog even blijven zitten met Ben Broeders en Niels Pittomvils.
9u15: De bus naar de piste vertrekt. Het is elke dag zorgen dat je op tijd bent. Tevoren heb ik mij nog snel gedoucht. We zitten tien minuutjes op de bus, dus dat valt goed mee. Het is hier alle dagen 25 à 26 graden zonder een wolkje aan de lucht, dus we hebben weinig reden tot klagen.
9u30: De eerste training, snelheid-uithouding. Ik heb een beetje last van mijn voet, dus de bocht vermijd ik nog. Daarom doe ik momenteel kortere stukken. Nu was dat 4x60m, 3x80m en 2x100m met weinig rust, twee à drie minuten. Zo’n training hakt er wel in. Het was snel, aan 85 à 90 procent, en ik moest vooral op houding en postuur letten. Tevoren deed ik wat drills en lenigheid.
Een paar weken geleden heb ik mijn adductor gescheurd, dus was het revalideren. Nu moet ik de conditie weer oppikken. Er is nog veel werk, zeker omdat de 100 en 200 meter outdoor toch meer conditie verlangen dan de 60 meter indoor. Dus hier op stage is het vooral aan die conditie werken en ondertussen profiteren van het warme weer. Van zo’n stage kom je altijd beter terug. Ik blijf drie weken.
13u: Middagmaal. Een warm buffet, in dit geval patatjes met kip en warme groenten. Als dessert nam ik meloentjes en een klein cakeje. Zo eentje dat je in één keer in je mond steekt, vooraleer de mensen denken dat ik een hele taart heb binnengestoken.
15u30: Vertrek naar de piste voor de tweede training, in mijn geval een krachttraining. Die nam een tweetal uur in beslag. We zijn aan een nieuwe krachtreeks begonnen. De piste zelf is heel verzorgd hier, de krachtzaal is wat aan de oudere kant, maar je kan er alles doen. Mijn doel dit jaar is het EK in München. Ik zal het seizoen beginnen met 100 meters en ga pas later de 200 meter integreren, want daar is nog te veel werk aan. Als ik héél hard loop is zelfs het WK in Eugene een optie, maar ik richt mij op München.
19u30: Avondeten doen we hier vrij laat, maar het hotel is gelukkig heel goed en het eten lekker en gevarieerd. Ook ’s avonds is er een warm buffet, maar met andere groenten en vlees dan op de middag. Na het eten blijven we meestal nog wat plakken. Soms spelen we een spelletje, of gaan we een koffie of een theetje drinken in de bar. Het hotel is op en top, alleen wat warm met 25 graden. De kamers zijn ruim, er is een zwembad ter ontspanning en een tuin met stoelen om rustig te zitten. Ook het strand is maar op twee minuten wandelen. Heel fijn.