Road to Glasgow met Alexander Doom

Alexander, had je verwacht dat je vorige week in Metz meteen een persoonlijk record van 45”89 zou lopen en onder de WK-limiet zou duiken?

“Het was een beetje dubbel. Op training ging het goed en liep ik minstens de tijden van vorig jaar, maar toen had ik voor Metz al twee wedstrijden in de benen. Dat was nu niet het geval. En bij een 400 meter indoor hang je toch altijd wat af van het wedstrijdverloop. Dat was gelukkig net hetzelfde als vorig jaar, met de Zwitser Lionel Spitz die snel vertrok en ikzelf die er op het einde nog vlot over kon gaan. Die chrono was absoluut een opsteker, en ik wist dat het helemaal niet evident was om mij voor het WK te plaatsen.”

Hoe ziet jouw road to Glasgow eruit?

“Normaal zou ik nog het BK lopen, maar van dat plan zijn we afgestapt. Dat was vanuit het idee om in Glasgow enkel de 4x400 meter te lopen, maar nu probeer ik ook individueel goed te zijn en daarom ga ik nu nog drie weken goed doortrainen.”

Hoe belangrijk is Glasgow in jouw jaar 2024?

“Op voorhand vond ik het niet belangrijk. Mijn eerste piek moet er op de Bahama’s komen, waar ik twee ploegen wil helpen kwalificeren voor de Spelen. Maar ik moet ook eerlijk zijn: als je met deze tijd naar een WK indoor kan trekken, is dat niet om er in de eerste ronde uit te liggen. Glasgow is voor mij dus belangrijker geworden dan verwacht. Ik wil er het maximale uithalen, maar in mijn achterhoofd zitten nog altijd wel de drie outdoorkampioenschappen, die belangrijker blijven.”

Heb je het uurrooster in Glasgow al bestudeerd? Is de dubbel te doen?

“Het is vrijdag twee keer lopen, zaterdag de individuele finale, en zondag twee keer lopen met de aflossing. Dat is heavy, maar het hangt er natuurlijk van af hoe ver ik geraak. We zien wel hoe het loopt.”

Heb je een concreet doel op het WK indoor?

“Individueel wil ik minstens halve finales lopen. Als je de tijden ziet die er dit jaar al gelopen zijn, kan ik dicht bij een finale geraken. Met de Tornados is de finale het minimumdoel, en daarin ligt alles open.”

Je hebt ondertussen al heel wat toernooien op de teller. Wat neem je daaruit mee?

“Voor mij gaat dat vooral over stressbeheer. In het begin was dat moeilijk voor mij, maar nu heb ik het meer en meer onder controle en heb ik ook meer vertrouwen in mezelf. Vroeger was het ‘joepie ik ben erbij’, maar nu ga ik om te presteren. Daar ben ik in gegroeid.”

Het wordt een enorm druk jaar. Heb jij al prioriteiten gesteld?

“Op het EK in Rome kan ik individueel in de finale geraken, en daarom zal de aflossing wat op de achtergrond komen. Op de Spelen is het omgekeerd. Daar mik ik op de 4x400 meter, zowel met de Tornados als met de gemende ploeg. Vooral in de Mixed Relay zie ik ons heel dicht bij een olympische medaille geraken, dus het zou raar zijn om daar niet vol voor te gaan. Mijn individuele ambities zullen op de achtergrond komen, maar het is niet zo dat ik niet ga starten in de 400 meter.”