Reacties na Louyet-WACT Challenger Flanders Cup Huizingen

Timber Huysmans / OEH (100m in 10"64 (reeks) en 10"70 (finale), winst 200m in 21"09):
"In de reeksen had ik het gevoel dat het eerder een soort opwarming was. Vanaf het moment dat ik uit de blokken kwam, voelde ik me heel ontspannen. Het was een goeie, propere race. Technisch oké. Ik heb mezelf ontspannen gehouden omdat ik wist dat er nog een finale en een 200m zaten aan te komen. In de finale was ik een beetje gefrustreerd. Er was een probleem met een valse start en het duurde allemaal wat lang. Daardoor verloor ik wat concentratie. Door dat concentratieverlies liep het niet super en besloot ik al gauw om meer op de 200m te focussen.
Ik had eigenlijk nog gehoopt om misschien de EK U23-limiet (red. 20"86) te halen, maar het was net iets te moeilijk. Ik heb bepaalde pistes waarop ik gemakkelijk onder de 20 seconden duik, maar Huizingen hoort blijkbaar niet bij mijn 'gelukspistes'. Al heb ik nog steeds een goeie chrono gelopen. Ik had stevige tegenstand van de Zuid-Afrikaan. Ik ben content dat ik tot het einde kon doorpushen en de winst pakte.
De wind was veel aan het draaien, en dat maakte het vooral in de bocht erg moeilijk. Dat hoorde ik ook van veel andere spurters. Maar ik mag tevreden zijn over mijn prestatie. Nu gaat de focus volledig naar het EK U23. Het belangrijkste is om met de volledige estafetteploeg gezond naar het EK te vertrekken. Voor de rest gaan we nog goed oefenen om de wissels zo scherp mogelijk te krijgen en om de wisselafstanden zo goed mogelijk in te schatten. We hebben nog een paar trainingen gepland om die wissels en alle details perfect op punt te krijgen. Ik ben heel gelukkig met de selectie. Het is voor mij echt een eer om voor België te lopen. Ik ga er zeker van genieten."

Rani Vincke / OEH (winst 100m-finale in 11"50):
"Het ging goed. Ik ben heel content. Ik wist totaal niet waar ik stond, want ik kwam terug na een lastige maand. Vooraf twijfelde ik zelfs nog of ik wel zou deelnemen. Maar ik ben heel blij dat ik meeliep, want het is goed uitgedraaid.
Wel een beetje jammer van de wind. Die deed rare dingen, vond ik. Ik voelde de afgelopen twee weken wel dat het opnieuw de juiste richting uitging. Ook mentaal had ik het wat moeilijk, maar daar heb ik aan gewerkt met psycholoog Eline Berings.
Hoe het was om tegen Janie De Naeyer te lopen? Ik sta er niet echt bij stil tegen wie ik loop. Ik denk dat iedereen toch vooral z’n eigen sprint doet. Het was gewoon spurten zoals anders.
Wat de ambities nog zijn? Ik probeer me niet te veel bezig te houden met wat kan en moet. Ik bekijk het gewoon wedstrijd per wedstrijd, en dan zie ik wel waar ik uitkom. Hopelijk loop ik nog een goed BK en zijn er niet te veel kwaaltjes of problemen.
Na de World Relays in China hebben we met de Rockets wat stilgelegen. Maar ik verwacht dat de estafettetrainingen spoedig weer opgestart worden richting het WK in Tokio. Volgend weekend loop ik in Kortrijk een 100m en een 200m. Ongelofelijk wie daar allemaal op de deelnemerslijst staat. Vorig jaar eindigde ik er nog derde in de 200m, maar nu sta ik niet eens in de top tien op de deelnemerslijst. Maar ik vind het tof om tegen sterke tegenstand te spurten. Het is altijd een leuke meeting in Kortrijk, en meestal is het er ook goed weer."

Junior Lucas Barra / OEH (zesde 800m in 1'48"49, en limiet EK U20):
"Ik had de limiet eigenlijk vooraf niet echt verwacht, al hoopte ik er uiteraard wel op. Ik had een slecht voorgevoel omdat er veel wind stond. De vakantie was ook net gestart, waardoor ik me een beetje sloom voelde.
Er was me voldoende vaak gezegd dat ik snel moest doorkomen. Ik wist dat de Qatarezen snel zouden gaan. De haas Tuur Bras kwam na één ronde door in ongeveer 49"50 met de snelste mannen in zijn spoor, en ik passeerde in 51"50. Het was een grote gok om zo snel door te komen. Maar ik ben gewoon zo lang mogelijk blijven aanklampen, tot ik echt niet meer kon.
Het thuisvoordeel hielp zeker. Iedereen kent me en ik ken ook de piste. Het is mijn vertrouwde omgeving. In totaal heb ik daar al meer dan tienduizend rondjes gelopen. De aanmoedigingen van het publiek waren een grote hulp.
Het is echt enorm mooi om bij mijn zesde poging de limiet eindelijk te halen. Ik had ook toegewerkt naar deze wedstrijd. Ik heb in de hoogtetent geslapen, en nu waren de examens ook voorbij. Het is super om de limiet op zak te hebben, maar ik heb nog niets gewonnen. Ik ga me blijven focussen. Er zijn nog altijd sterke concurrenten die ook de limiet kunnen lopen. Ik plan zeker nog een extra wedstrijd, en dat zal de Nacht van de Atletiek worden."

Laure Bilo / ASVO (tweede 800m in 2'03"12):
"Het is natuurlijk frustrerend. Aan de finish zag iedereen de tranen, omdat ik niet naar het EK beloften mocht. Maar ik verbeterde wel mijn record met een seconde. Het is een heel dubbel gevoel.
Ik weet dat ik de limiet (red. 2'02"65) in me heb. Mijn eerdere wedstrijden had ik niet ideaal ingedeeld. Vaak was ik te snel doorgekomen. Daarom ben ik in Huizingen ietsje trager gestart. Jammer genoeg viel er op een bepaald moment een gaatje, waardoor ik veel werk alleen moest doen. Was dat dan de reden waarom ik de limiet net niet liep? Misschien wel.
Het is een kleine troost dat ik wél de limiet voor de eerste- en tweedejaars (red. 2'03"32) heb gehaald. Ik ga dit een plaatsje moeten geven. Het belangrijkste blijven op termijn de senioreskampioenschappen. 2'02 à 2'03 is al supermooi, maar internationaal zit je dan nog in een tussenniveau.
Als ze mij vorig jaar gezegd hadden dat ik nu 2'03 laag zou lopen, had ik dat mooi gevonden. Mijn doel blijft nog altijd om dit seizoen toch nog onder de limiet te duiken. Wie weet op de IFAM of op het BK, als we daar een snelle wedstrijd krijgen.
Het is nu eerst tijd om opnieuw een paar weken te trainen. Sport is soms heel hard. Ik vind het zuur voor mij, maar het is eigenlijk nog erger voor mijn zus. Zij had absoluut de limiettijd voor het EK U23 op de 1500m in haar benen, maar door een blessure kwam het er ook bij haar niet uit.
Ik hoop nog altijd dat Marie en ik ooit samen naar een internationaal kampioenschap zullen gaan. Maar dat zal dan bij de seniores moeten gebeuren."

Alexander Anthonissen / KAPE (vijfde kogel met 16m10):
"Het was gewoon een mindere wedstrijd. Zulke wedstrijden zijn er nu eenmaal soms ook. Ik vond het persoonlijk een iets mindere werpring — een beetje glad. Maar dat zijn natuurlijk maar excuses. Ik was vooral niet fit. Het zat voor een deel in m'n hoofd. Ik heb mezelf mentaal wat geblokkeerd. Maar intussen gaat het veel beter. De mindset is enkele dagen na de wedstrijd alweer een stuk beter en de laatste training ging ook fantastisch. Dat helpt natuurlijk. Ik voel me klaar voor grote afstanden.

Tegenwoordig train ik ook vaak in Sittard bij Tom Corstjens. Aangezien we volgende maandag al richting het EK U23 vertrekken, is er geen tijd meer voor een nieuwe wedstrijd. Het is niet m’n eerste internationale kampioenschap. Twee jaar geleden was ik er ook al bij op het EK U20 in Jeruzalem. Ik zou op het EK voor beloften heel graag de top acht halen. Daar wil ik op mikken. Ik verwacht dat daarvoor een afstand van tegen of rond de 18m50 nodig zal zijn. Natuurlijk is dat al een degelijke afstand, maar we zitten met veel concurrenten dicht bij elkaar. Het zou echt mooi zijn als die top acht lukt."

Liesbeth Moons / OEH (WPA 57, 11m80 in het zittend discuswerpen en  5m15 in het zittend kogelstoten):

"Het ging beter dan in mijn vorige wedstrijd in Oordegem. Op de eigen piste werpen vind ik natuurlijk altijd heel leuk. De beste worpen zaten in de buurt van de Belgische records. Dat is hoopgevend voor de rest van het seizoen. Er komen nog een paar mooie wedstrijden aan met een combinatie van zittend discus en zittend kogel. Die onderdelen liggen me toch beter dan speer. Volgende donderdag is er opnieuw een meeting met zittend werpen in Huizingen, en daarna volgen nog het Allianz BK begin augustus en de Memorial Marieke Vervoort helemaal op het einde van het seizoen. Wat mijn favoriete wedstrijd is? Dat blijft toch het Allianz BK alle categorieën. In het Koning Boudewijnstadion werpen geeft toch altijd iets extra. Door de sfeer en de adrenaline gooi ik er meestal ook ver. Ik train al twaalf jaar bij Kevin De Becker."

Amber Vanden Bosch / ZWAT (PR van 13"32 op de 100m horden):

"Ik ben op zich heel tevreden over deze prestatie. Ik heb opnieuw mijn record verbeterd na een moeilijke winter. Ik heb het gevoel dat er nog wel een beetje ruimte is om te verbeteren, maar ik wil vooral mijn tijd nemen. Dus ik ben in de eerste plaats zeer tevreden met waar ik nu sta. Mijn vorige record liep ik nog maar zeer recent, maar daarvoor stond het al twee jaar. Ik denk dat ik heel veel te danken heb aan mijn mede-atleten en mijn hordevriendinnen. Het is vooral het mentale dat een enorme rol speelde om terug te komen na die lastige winter. Op training sleurden mijn maatjes Noor Koekelkoren, Angel Agwazi en Luca D'Hondt me er vaak door. Ik kon ook altijd bij hen terecht. Wat de komende doelstellingen zijn, is moeilijk om te zeggen. Ergens hoop ik nu toch richting die 13"20 te gaan, of wie weet zelfs 13"10. Maar dat is natuurlijk niet niets. Als ik consistent in de 13"30 loop, zou dat ook al mooi zijn — rekening houdend met waar ik vandaan kom. Maar als er meer inzit: des te beter. Na die moeilijke winter die ik toch wel had, had ik niet gedacht om nu al terug op dit niveau te zijn."