Philip Gilson met pensioen bij de federatie

Gilson is al decennia lang een vertrouwd gezicht in het Vlaamse atletiekwereldje. Met z’n 40 jaar ervaring is hij één van de anciens. “Ik draai inderdaad al een tijdje mee”, beaamt Philip Gilson.  “Ik ben begonnen met training te geven als clubtrainer in 1984 of 1985. Vanaf 1992 waren er altijd wel atleten in de groep die zich plaatsten voor grote kampioenschappen. Het waren heel veel atleten op heel veel verschillende disciplines. Zelfs naast de atletiek. Ik begeleidde zelfs een skeeler die het werelduurrecord had verbeterd en ik heb ook duatlete Miek Vyncke begeleid.”

“Groepsgevoel”

“Wat de mooiste herinneringen zijn? Die vraag krijg ik vaak. Er zijn er zoveel… Eerst en vooral sta je als trainer op de baan met jonge atleten. Als ik dan zie dat zij sterk bezig zijn en de puzzelstukjes in elkaar beginnen vallen, dan geeft me dat de grootste kick. Als we over namen moeten spreken, ben ik heel fier op het traject van Axelle Dauwens. Zij heeft een fenomenale weg afgelegd. De manier waarop ze terugkwam na een dubbel kruisbandletsel en daarna nog haar beste resultaten haalde vond ik heel speciaal. Ze werd zevende op het EK in Zürich in 2014 en haalde de Spelen in Rio in 2016. Maar er zijn zoveel mooie momenten. Ten tijde van de dominantie van Kim Gevaert begeleidde ik vijf atleten in de finale van een 100m op het BK waarvan er geen enkele op het podium stond. Het is alweer even geleden, maar op het EK in Berlijn in 2018 waren er vijf atleten die zich  hadden gekwalificeerd. De laatste jaren is er nog Alexander Doom die sterk bezig is. Maar om nu te zeggen:  dat is dé prestatie…  Dat wil ik niet doen. Als coach rendeer ik het best als ik voor een groep sta. Ik ben niet de persoon die op 1 iemand focust. Er moet ook een zeker groepsgevoel zijn. Atleten kunnen elkaar ook beter maken. Ik vind het heel interessant dat ik nu een homogene groep heb van mannen die onder de 22 seconden lopen op de 200m. Voor de trainingen geeft dat een goeie dynamiek.”

Pensioen

Op de elitetrainingen zal hij gemist worden, maar veel atleten kunnen op hem blijven rekenen. “Officieel ben ik met pensioen. Als professioneel trainer bij de Vlaamse Atletiekliga ben ik gestopt, maar ik ben zeker nog niet van plan om te stoppen met training te geven. Ik doe het nog veel te graag.” In ieder geval zal Philip Gilson meer tijd in zijn agenda hebben nu hij op de vaste dagen niet meer in de weer is op de elitetrainingen. “Hoe ik de vrijgekomen tijd ga invullen? Voorlopig vooral met training geven en soms wat tijd nemen voor mezelf. Af en toe zal ik eens een echte ‘pensioendag’ inlassen. Ik zit er al zolang in en de ambitie en goesting zijn nog altijd om verder te doen met de atleten die ik nu begeleid. In deze groep zitten een aantal getalenteerde spurters die aan het begin van hun carrière staan. We zullen zien hoelang ik ze nog kan bijstaan.” 

Kennis delen

De trainer wil duidelijk nog iets betekenen door zijn ervaring en kennis te delen. “Wat ik ook nog heel leuk vind, is om andere trainers te helpen door te praten of advies te geven”, legt hij uit. “Ik kan zeggen dat ik wel wat ervaring heb en als ik andere trainers daarmee een duwtje in de rug kan geven, is dat mooi meegenomen. We kunnen nog veel dingen doen om de kwaliteit van de trainers nog omhoog te krijgen. Daar wil ik mee over nadenken. Hoe meer we daarop inzetten hoe sterker we staan. Door kennis te delen, te praten en samen te werken kunnen we veel bereiken.”