Michael Obasuyi, momenteel in Belek, wil belastbaarheid opdrijven

In augustus liep Michael Obasuyi/OEH een scheurtje in de hamstring op en kwam zijn seizoen iets vroeger dan gepland ten einde. Daarna nam hij meer dan zes weken rust. “Maar ik ben bezig gebleven bij de kiné. Ik ben niet iemand die echt kan stilzitten”, zegt de hordespecialist vanuit Belek. “Begin oktober ben ik opnieuw met het echte werk begonnen en tot nu toe loopt alles volgens plan.”

Eén van de grote doelstellingen in het komende jaar is om minder blessures op te lopen, en zo minder trainingsdagen of zelfs -weken te moeten overslaan. “We zijn serieus aan het inzetten op blessurepreventie”, zegt Michael. “Afgelopen zomer was goed, maar we zijn ons er tegelijk van bewust dat we te vaak de training moesten stilleggen. Mijn lichaam moet belastbaarder worden. Mijn hamstrings zijn altijd gevoelig en mijn heupen zijn ook niet super, maar dat houden we wel onder controle met de juiste oefeningen.”

Als hij regelmatiger kan trainen, zullen de resultaten automatisch volgen, zo is de redenering. “Als dat allemaal lukt, moet ik veel constanter rond de 13”30 kunnen lopen en aansluiten bij de Europese top. Als ik bij wijze van spreken tien keer 13”30 loop, zal er ook wel eens een uitschieter tussen zitten. Dan moet ik wel veel op de horden kunnen trainen, en dat was de voorbije jaren nu net het probleem.”  

Behalve met het verhogen van zijn belastbaarheid is Michael momenteel bezig met het leggen van een winterbasis. “De opbouw gaat bij ons altijd heel traag. Momenteel doen we heel veel kracht, met hypertrofie, probeer ik mijn basisconditie te verbeteren en doe ik ook al veel technisch werk.” Dat zet de nationale recordhouder bij de beloften deze week verder in Belek. “Ik ga niet opeens veel meer trainen op stage. We houden gewoon vast aan ons plan, maar het is wel leuk om hier een weekje te zijn. Het is een van de beste trainingscomplexen ter wereld en het weer is goed. Dat doet deugd. Het helpt om de batterijen op te laden.”

Een weekje buitenlandse stage helpt om de wekelijkse trainingssleur te doorbreken. “Deze periode is voor velen, en ook voor mij, de minst aangename. Je staat niet elke dag op met evenveel goesting om te trainen en het gebeurt wel eens dat Patrick (Himschoot, zijn coach, red.) aan mijn oren moet trekken. Dan is het leuk om een weekje onder de zon te trainen. En ook een indoorseizoen op de planning helpt om gemotiveerd te blijven.”

Het algemene trainingswerk gaat Michael de komende weken beetje bij beetje inruilen voor het gerichte werk richting indoorseizoen. “Het WK indoor is mijn focus nu. Begin december maken we de overgang naar de wedstrijdvoorbereiding. Het écht specifieke werk volgt tijdens een trainingsstage van drie weken in het Zuid-Afrikaanse Stellenbosch in januari. Het is al het vijfde jaar op rij dat we naar daar gaan. Het is er lekker rustig, want in Tenerife bijvoorbeeld vinden wij het veel te druk.”

In februari volgen een reeks indoorwedstrijden. Over zijn selectie voor Belgrado maakt de hordespecialist zich geen al te grote zorgen. “Internationaal ben ik al geplaatst, maar het kan zijn dat Belgian Athletics vormbehoud vraagt. Los daarvan wil ik graag mijn persoonlijk record (7”67, red.) aanscherpen, want dat staat niet zo scherp als mijn outdoorrecord”, besluit Michael.