Hanne Verbruggen pakt Olympisch ticket met elitestatuut erbovenop

Proficiat Hanne, een persoonlijk record, de Olympische limiet en een elitestatuut erboven op. Heb je het al kunnen laten bezinken?

De afgelopen nachten ben ik een paar keer wakker geworden omdat ik het nog altijd niet kon geloven. Maar het is dus wel degelijk echt gebeurd. Pas na drie dagen kwam het besef wat ik heb gepresteerd. Dit moment zal ik nooit vergeten.

De Olympische limiet was het grote doel. Als gevolg van die prestatie heb je ook een elitestatuut verkregen. Had je daar op voorhand aan gedacht?

Het oorspronkelijke doel was om in april een tijd van 2u32 te lopen tijdens de marathon in Wenen en in december dan de limiet in Valencia. Maar de marathon in Wenen ging niet door vanwege de coronacrisis, dus moest ik alles op alles zetten in Valencia. Op training ging alles heel goed en we deden ook een simulatiewedstrijd op een halve marathon. Met een haas liep ik toen naar een tijd van 1u13:30, na een week met 150 trainingskilometers. Dus dat kon wel tellen. De haas ging normaal mee naar Valencia, maar uiteindelijk moest hij thuisblijven omwille van de coronamaatregelen van de organisatie om de groep atleten beperkt te houden. Met het behalen van een elitestatuut was ik helemaal niet bezig, de Olympische limiet was het belangrijkste. Het doet natuurlijk wel deugd. Ik heb, net zoals veel andere atleten, hard gewerkt en ik ben blij dat mijn werk wordt gezien en beloond. Alle steun richting Tokio is welkom.

In welke mate wordt de planning aangepast nu zowel de Olympische limiet als het elitestaat behaald zijn?

Eerst ga ik twee weken rusten en daarna ga ik samen met mijn trainer (Frans Mattens) bekijken wat er de komende weken en maanden op het programma zal staan. Voor we ons volledig op Tokio richting, wil ik eerst nog een goed resultaat neerzetten op de halve marathon. In het verleden heb ik nog niet veel gelukt gehad tijdens een halve marathon. Ik had verkeerde schoenen aan of ik nam een verkeerde afslag. Mijn tijd op een halve marathon binnen mijn marathon is sneller dan op een normale halve marathon. Dus daar is nog veel progressie mogelijk. Een volledige marathon gaat wellicht niet meer op de planning staan tot in Tokio, zodat ik voldoende kan rusten. Ik heb ook contact met een Kroatische atlete, waarmee ik in Valencia in hetzelfde groepje liep, om samen op stage te gaan. Volgend jaar wordt het belangrijk om tijdens buitenlandse stages te trainen in de warme. In Tokio moeten we in warme omstandigheden de marathon afwerken, dus ik wil mij zo goed mogelijk voorbereiden. Momenteel werk ik nog voltijds op een middelbare school. Hopelijk gaan er enkele deuren open dankzij dit elitestatuut om stages doorheen het jaar mogelijk te maken. Gelukkig heb ik mijn eigen sponsors, maar alle financiële ondersteuning helpt natuurlijk. Daarnaast wil ik ook graag nog enkele crossen lopen, maar dat moeten we nog bespreken. Ik ben geen blessuregevoelige atlete, maar nu moet ik extra opletten om geen kwetsuren op te lopen.

Was de planning in 2021 al opgemaakt met het oog op Tokio?

In de paasvakantie gingen we sowieso al op stage, normaal naar Zuid-Afrika. Voor mij is het daar meer dan warm genoeg, want ik loop niet zo graag in de warmte. Maar om mij optimaal voor te bereiden op de warmte in Tokio, is het nog niet warm genoeg. Mijn trainer is nu op zoek naar een andere stageplaats waar het wel warm genoeg is. Hij neemt het opzoekwerk voor zijn rekening, want hij wil dat ik nu vooral rust. In juli willen we ook een stage plannen, als laatste voorbereiding op de Olympische marathon. Mijn trainer gaat ook contact opnemen met Koen Naert, want hij heeft al veel ervaring. Dus hopelijk kan hij ons ook iets leren.

Welke plaats krijgen deze Olympische Spelen in jouw carrière, moet dit het hoogtepunt worden of kijk je ook al vooruit? 

Ik heb ooit eens gezegd dat ik zou stoppen met atletiek nadat ik heb kunnen deelnemen aan de Olympische Spelen. Maar dat doel is nu al bereikt en ik wil volgend jaar helemaal nog niet stoppen. Ik had nooit verwacht dat ik mijn doel nu al zou bereiken, dus ik wil blijven werken om mijn te kwalificeren voor andere internationale kampioenschappen. De Spelen worden mijn allereerste internationale kampioenschap. Hiervoor heb ik nog nooit deelgenomen aan een Europees of wereldkampioen, daarom voelt het zo onwerkelijk aan. Het is net alsof ik een paar stappen oversla.

Eind juli sta je in het Olympisch dorp, welk gevoel geeft dat?

Ik wou dat ik er al was. Het voelt magisch aan, hoewel ik niet weet wat ik moet verwachten. Nog voor ik liep, droomde ik al van de Olympische Spelen. Ik wou heel graag zelf op de Spelen staan, hoewel ik toen nog niet wist in welke sport. Ik ben vooral benieuwd naar de sfeer in het Olympisch dorp.

Wanneer kwam het geloof dat de internationale limiet mogelijk was?

Mijn trainer had nog voor mijn eerste marathon al gezegd dat ik de Spelen kon halen op de marathon. In de aanloop naar Valencia wist hij dat die tijd haalbaar was, maar ik moet het nog altijd doen. Voor hetzelfde geld krijg je buikkrampen, krampen in je kuiten of ben je ziek. Tijdens de wedstrijd had ik wel een heel goed gevoel. De laatste acht kilometers waren heel zwaar omdat ik  alleen moest lopen. Maar ik heb gelopen volgens plan en kende weinig verval.

Is een snellere tijd mogelijk indien je niet alleen valt, eventueel op de Spelen?

Een snellere tijd moet zeker mogelijk zijn. In Tokio wordt dat moeilijk omwille van de warmte, want die hoge temperaturen vragen veel van je lichaam. Hopelijk worden het geen toestanden zoals tijdens het WK in Doha. Ik ga trainen met als doel om sneller te lopen, maar ik weet niet of dat tot uiting zal komen in Tokio. Hoe dan ook, ik wil een prestatie neerzetten waar ik trots op kan zijn. Ik ga niet naar de Spelen om gewoon mee te lopen.

Met welke prestatie zou je tevreden zijn in Tokio?

Het is gevaarlijk om luidop te dromen, maar er nemen ongeveer 80 atleten deel en ik wil toch graag in de helft eindigen. Dat wordt niet eenvoudig, want op de Spelen zijn het allemaal straffe atleten.

Het afgelopen jaar was niet gemakkelijk vanwege de coronapandemie. Op welke manier ben jij omgegaan met de moeilijke omstandigheden op vlak van werken en trainen?

Tijdens eerste lockdown was het stressvol. Ik werk op een school in Halle en daar wonen veel kwetsbare jongeren. Ik kon hen niet altijd even gemakkelijk bereiken en dat speelde toch in mijn hoofd. Het doel waarvoor ik aan het trainen was, de marathon in Wenen, werd dan ook geannuleerd. Uiteindelijk heb ik de knop omgedraaid en Valencia met een rode bol aangeduid in mijn agenda. Omdat er amper wedstrijden plaatsvonden om mij voor te bereiden, heb ik aan mijn trainer gevraagd om een halve marathon op wedstrijdtempo te lopen als wedstrijdsimulatie. Vooral om aan mezelf te bewijzen dat ik het kan. Vooraf had ik nog de meeste stress voor de coronatest. Je weet maar nooit dat je positief test, stel je voor.

Volgend jaar staat staan er twee internationale kampioenschappen op het programma met een EK als WK. Heb je een voorkeur?

In 2022 kan je je nog niet kwalificeren voor de Spelen in 2024. Daarom opteer ik misschien voor de halve marathon op het EK. Het lijkt me leuk om ook eens een EK te mogen meemaken. Die internationale ervaring op een EK kan mij later helpen tijdens andere internationale kampioenschappen. Nu start ik meteen met de Spelen als mijn eerste internationale ervaring, dus ik ben benieuwd en kijk er vooral heel hard naar uit.