03/11

CrossCup Mol: uitgebreid verslag met reacties

nad-0481
Veel zon en veel zand. Het klinkt misschien een beetje als een strandvakantie, maar dat was het voor de deelnemers aan de CrossCup in Mol toch niet bepaald. Het was wel een geslaagde editie aan het Zilvermeer – voor het eerst met het Silver Label van World Athletics. De zeges waren voor Zweden en Oeganda met Sarah Lahti en Joel Ayeko. De beste landgenoten waren met ruime voorsprong Mieke Gorissen en Michael Somers.

Mieke met inhaalrace

Je kan moeilijk iets tegen jeugdig enthousiasme hebben, maar in het geval van de Keniaanse Mauerine Cherotich was het iets té veel enthousiasme. De negentienjarige Keniaanse denderde er als een speer vandoor in de eerste ronde van de lange cross bij de vrouwen, maar moest al snel gas terugnemen en eindigde uiteindelijk als vierde. De Zweedse Sarah Lahti – die een koppel vormt met de Nederlandse manager Dave Klink en dus goed Nederlands spreekt – nam al snel over en zou nooit meer worden bijgebeend door de concurrentie. De Nederlanders Silke Jonkman liep min of meer afgetekend naar de tweede plaats, al kwam Mieke Gorissen/ADD haar in de laatste ronde nog wat bedreigen. De Belgische kampioene was rustig van start gaan, maar liep een sterke inhaalrace en eindigde als derde.

Ook Eline Dalemans/AVLO was duidelijk in haar element en snelde naar een vijfde plaats, als tweede Belgische. Daarna volgde wat de landgenotes betreft een grote kloof. Chloé Herbiet/WACO was derde Belgische op een achtste plaats, gevolgd door Lisa Rooms/AVLO en Nina Lauwaert/ACW. Met oog op eventuele EK-selecties is het ook altijd interessant om eens te kijken naar de eerste belofte. In dit geval was dat Jana Van Lent/RESC op een zestiende plaats. Ze gaf iets meer dan twee minuten toe op Mieke Gorissen, die de nieuwe leider wordt in het klassement. Ze telt vijf punten meer dan Chloé en Lisa.

Michael leidt achtervolging

In de lange cross bij de mannen kon de snelle starter zijn tempo wél vasthouden. De Oegandees Joel Ayeko ging er al heel vroeg in zijn eentje vandoor en werd nooit meer echt bedreigd. Michael Somers/CABW leidde de achtervolging, en kreeg een hele tijd Clément Deflandre/HERV met zich mee. Uiteindelijk moest die laatste passen en leek Michael zelfs nog even dicht op de Oegandees te komen, maar die hield al bij al toch relatief vlot stand. De Belgische kampioen liep wel steeds verder weg van zijn landgenoten. Iets verderop was een mooi en vooral jong groepje Belgen ontstaan. Daarin bleek Ruben Querinjean/WACO, uiteindelijk de sterkste. Hij raapte ook nog Clément op en finishte als derde en tweede Belg.

Na Clément volgden Lucas Da Silva/RFCL en Antoine Senard/SER. Jammer dat Ruben voor Luxemburg uitkomt en Antoine voor Frankrijk – ze beschikken allebei ook over de Belgische nationaliteit – want anders hadden we op het EK in Turijn een belofteploeg die niet naast een medaille kon grijpen. De eerste belofte die effectief voor België loopt was Marco Vanderpoorten/HAMM op een knappe zevende plaats. Hij gaf maar 46 seconden toe op Michael Somers. Ook nummer negen, Arnaud Collard/HERV, is nog belofte. Hij ging nog net Pieter-Jan Hannes/ACHL vooraf. In het klassement is Michael de nieuwe leider, met zes punten meer dan Clément. Nog eens twee punten verder volgt Ruben.

Niemand in de buurt van Mariska

Met Mieke Gorissen en Michael Somers kregen we in de lange cross de min of meer verwachte namen, maar gelukkig is er altijd nog de korte cross om wat nieuwe namen te lanceren. Bij de vrouwen stond er geen maat op Mariska Parewyck/EA, die op de Relays haar hoogvorm al getoond had en op haar 33e alleen maar beter lijkt te worden. Ze sloeg al snel een kloof en niemand kon in de buurt komen. Charlotte Mouchet/WACO, een Française die in de groep van Thomas Vandormael in Borgworm traint, was tweede. Ze werd nog bijna teruggehaald door Lotte Scheldeman/ADD. Lana Ryckaert/LOOI was een verrassende vierde, voor Laure Bilo/ASVO. In het klassement wordt Mariska leider met vier punten meer dan Lotte.

Maxime duidelijk de beste

Bij de mannen wachtte Maxime Delvoie/CSDY iets langer met zijn finale versnelling, waardoor de kloven aan de finish kleiner waren, maar ook hij was wel behoorlijk duidelijk de beste man in wedstrijd. De 25-jarige specialist van de 800 meter nam in het slot afstand van Lennert Dewulf/RCG, die in een prangende spurt uiteindelijk ook nog geklopt werd door Ward Leunckens/AVLL voor de tweede plaats. Daarna volgde de Nederlander Nick Marsman, gevolgd door Sven Bombeke/ALVA en Ziad Audah/CABW. In het klassement is Maxime de nieuwe leider met één puntje meer dan Ward en acht meer dan Lennert.

Spannende junioresraces

Bij de juniores bleven de verschillen klein, en was de spanning dus groot. Wie weet opent dat wel perspectieven richting EK in Turijn. Het was de amper zeventienjarige Charlotte Penneman/ACW die zich uiteindelijk de sterkste toonde. Julie Voet/AVR volgde zes seconden later, Mario Bilo/ASVO nog eens zeven seconden later. In het klassement heeft Charlotte nu zeven punten meer dan Julie. Bij de jongens was de spanning nog groter. De broers Casper Lievens/VAC en Mathis Lievens/VAC gingen er al snel vandoor met Zjef Ceunen/SACN, maar trainingsmaatjes Simon Jeukenne/HERV en Regis Thibert/HERV deelden goed in en sloten weer aan. Mathis haalde het uiteindelijk heel nipt voor Simon. De Nederlander Stefan Nillessen was derde, gevolgd door Zjef en Regis. Casper zou uiteindelijk zevende worden. In het klassement heeft Mathis al acht punten meer dan Simon.

Bij de scholieren meisjes won Alison Debouver/NA voor Astrid Van Breedam/AVLL en Marie-Laure Noë/DCLA. Bij de jongens won Elliot Vermeulen/WS voor Willem Renders/HCO en Daan Lievens/VAC. Bij de cadetten meisjes won de Nederlandse Kaate Mulders voor Fran Van Hollebeke/FLAC, Clémentine Byl/RCB en Catho Van Weyenbergh/VITA. Ook bij de jongens was het Nederland boven met Stan Winters, die het haalde voor Ilyès Druez/MOHA, Mathieu Van Hammée/RIWA en Matthias Meert/EA.  

Reacties

Mariska Parewyck/EA (winst korte cross vrouwen): "Ik pin mij niet vast op die EK-selectie en ik ga niet superteleurgesteld zijn als ik er naast grijp, maar het is wel een doel. Ik kan alleen maar mijn best doen. Ik verwacht wel dat er in Roeselare nog atleten bijkomen die er vandaag niet waren, dus makkelijk zal het niet worden. Rond de geboorte van de kinderen heb ik een looppauze genomen, en ondertussen train ik drie jaar onder de vleugels van mijn man, Kim Barbé. Het werkt heel goed tussen ons. We sturen de trainingen vaak in overleg bij als we denken dat het nodig is."

Maxime Delvoie/CSDY (winst korte cross mannen): “Dit is een verrassing voor mij. Ik heb nog nooit op het podium van een CrossCup gestaan. Dat was vandaag wel mijn doel, maar winnen is nog iets anders. Dit geeft hoop om in Roeselare de EK-selectie te halen en daar ga ik ook voor, maar er zullen ongetwijfeld nog grote namen als Ruben Verheyden of Stijn Baeten aan de start komen, die er vandaag niet waren. Wat het geheim is van mijn coach, Thomas Vandormael? Hij is menselijk heel sterk en laat ons vaak samen trainen met betere atleten van andere trainers, waardoor wij allemaal sterker worden. Het is vooral een geweldige groep vrienden, waardoor het leuk is om samen te trainen."

Mieke Gorissen/ADD (winst lange cross vrouwen): "Mijn coach had me opgedragen om bij de start niet op mijn adem te trappen, want die snelle eerste hectometers zijn niets voor mij. Daarna heb ik een mooie inhaalwedstrijd kunnen lopen. Ik ben tevreden. Deze week heb ik mezelf eens echt pijn gedaan op training, en dat hielp wel, want nu had ik geen schrik meer om in het rood te gaan. Het EK in Turijn valt midden in de middelbare examens. Ik wil er zijn voor mijn leerlingen, dat die niet te horen moeten krijgen dat mevrouw Gorissen drie landen verderop zit terwijl zij examens maken. Ze hebben al genoeg stress voor mijn vakken. Ik ga nog eens rustig met mijn coach bekijken of ik een doel maak van het EK. Misschien lukt het wel, als ik zondagavond nog terug kan vliegen."

Michael Somers/CABW (winst lange cross mannen): "Misschien zal ik mijn ambities wat moeten bijstellen, maar ik heb vandaag toch geleerd dat ik met die marathontrainingen een heel hoog tempo kan lopen. Alleen de punch ontbreekt wat op het einde en dus kan het zijn dat ik daar in Roeselare tekort kom tegen de mannen die zich specifiek hebben voorbereid, maar ik ga mij er niet laten doen. Ik hoop dat mijn hoge tempo volstaat voor een selectie. Ik kon mijn mindere prestatie van vorige week goed rationaliseren omdat ik enorm veel getraind had in functie van de marathon, maar dat neemt niet weg dat het gewoon vervelend is om weggelopen te worden. Het deed toch deugd om vandaag weer deftig te presteren."

Ruben Querinjean/WACO (derde lange cross mannen): “Voor iemand die van de korte cross komt was dit lang. We zijn vrij snel gestart en ik merkte dat ik het moeilijk had. Ik besloot een beetje te temporiseren zodat ik me daarna weer kon herpakken. Ik word hier wel eerste belofte, maar naar mijn gevoel kon ik beter. Dat zal ik de volgende wedstrijden proberen bewijzen. Van mijn EK-selectie voor Luxemburg ben ik normaal al zeker, maar ik loop ook in Roeselare.”

Eline Dalemans/AVLO (vijfde lange cross vrouwen): “Ik heb boven de verwachtingen gepresteerd. Ik had mijzelf echt niet zo hoog ingeschat, zeker niet in dit gezelschap. Na de wedstrijd kwam iedereen mij proficiat wensen, dus dat is een teken dat ik echt tevreden moet zijn met deze prestatie. Ik ben natuurlijk iemand die graag door het los zand loopt. Dat is echt mijn ding en ik heb daar in tegenstelling tot velen weinig problemen mee. Maar elk parcours is anders en in Roeselare zullen we eerder modder onder onze voeten krijgen, dus ik kan niet zeggen dat ik daar met meer vertrouwen aan de start zal staan. Ik blijf met de voetjes op de grond staan.”

Mathis Lievens/VAC (winst juniores jongens): “Ik heb al snel geprobeerd om weg te geraken. In totaal heb ik een zestal versnellingen geplaatst om weg te komen, maar dat is nooit gelukt, en zo heb ik het mezelf wat moeilijk gemaakt. Er waren veel tempowissels, terwijl ik zelf liefst een zware en harde wedstrijd heb. Op het einde was het even zuur toen iedereen terugkeerde, maar ik bleef erin geloven en heb in het bos nog één keer alles gegeven. Uiteindelijk had ik toch een gaatje en heb ik het kunnen houden. Nu ga ik vier weken hard werken om te knallen in Roeselare.”