04/01

Topsporters op rust met Nenah De Coninck

belgaimage-123528941-full

Nenah De Coninck op het EKU23 in 2017 in Polen

In de derde editie van onze special Topsporters in @letiekleven op rust komt Nenah De Coninck aan bod. Met vijf Belgische records die nog steeds op haar naam staan heeft de hordeloopster haar stempel op de Belgische atletiek gedrukt. Haar grootste succes volgde in 2015 met een Europese titel bij de juniores op de 400m horden. Begin 2021 kondigde Nenah haar afscheid van de topsport aan.

Als eerstejaars eerste BR

Bij de cadetten was Nenah meteen goed voor haar eerste Belgische records. De 200m indoor en de 4x200m indoor met haar clubgenoten van KAAG staan nog steeds op haar naam. “Het BR op de 200m indoor liep ik als eerstejaars cadette. Dat record stond op naam van Imke Vervaet. De dag dat ik het record brak, moest zij in de reeks na mij lopen en voor de start kwam zij mij feliciteren, dat is een moment dat ik nooit ga vergeten.”

Het hoogtepunt in Nenah's carrière werd het EKU20 in Eskilstuna in Zweden. “Ik had de achtste tijd achter mijn naam, dus ik vertrok niet met het idee om te winnen. Eenmaal ter plaatse ging het echter heel goed. In de finale moest ik vanuit baan acht lopen. Ik had niemand voor mij, dus ik moest mijn eigen wedstrijd lopen. In de laatste rechte lijn stonden zoveel Belgische supporters. Ze hadden de volledige laatste 100 meter langs de zijlijn bezet, dus ik hoorde constant Belgische supporters. Die muur van geluid was zo’n boost dat ik helemaal niet ben stilgevallen. Normaal liep ik altijd een goede 300m en dan ging het licht uit, maar tijdens die wedstrijd kon ik blijven gaan.”

Op zeven honderdste van Rio

Na haar Europese titel bij de juniores zag de toekomst er rooskleurig uit voor de hordeloopster. Ze kwalificeerde zich een jaar later voor het EK bij de alle categorieën in Amsterdam en miste op zeven honderdste na de Olympische limiet voor de Spelen in Rio. “Ik was pas 19 jaar toen ik de limiet net niet haalde. Mijn carrière moest eigenlijk nog beginnen. De Spelen in Tokio waren op dat moment een haalbaar doel. Eind 2017 ben ik echter aan mijn beide scheenbenen geopereerd. Nadien volgde een lange revalidatie en midden 2018 liep ik een beginnende stressfractuur op aan beide scheenbenen, waardoor ik opnieuw moest revalideren. De Olympische Spelen in Tokio waren ook niet meer haalbaar en toen heb ik besloten om het te houden bij alles wat ik had gepresteerd.”

Het vertrouwen was weg

Na jaren bij Patrick Himschoot te trainen, stapte Nenah eind 2017 over naar de trainingsgroep van Philip Gilson. Die overstap was het gevolg van een Amerikaans avontuur dat in het water viel, wat voor een breuk zorgde met Patrick. “Samen met mijn management hebben op het BK de plannen om naar Amerika te trekken verteld aan Patrick. Ik zie ons nog zitten op de Heizel. Dat was achter de rug van Patrick geregeld met mijn management. Achteraf gezien hebben we dat niet goed aangepakt en ik heb ook spijt van hoe alles is gelopen.”

Doorheen haar topsportcarrière was Nenah’s familie altijd een belangrijke factor en dan zeker haar twee broers. “Mijn broers zijn enorm belangrijk voor mij. Onze relatie is wel veranderd nu ik ben gestopt, wel in de positieve zin. Mijn jongste broer woont in Leuven en nu ga ik hem vaker bezoeken. En met mijn oudste broer ga ik wekelijks lopen rond de watersportbaan, dus we zien elkaar vaker dan voorheen. Dat zijn dan weer de voordelen van het stoppen met topsport.”

Lees het volledige interview met Nenah De Coninck in @letiekleven.