Simon Debognies ziet uitstel Spelen in zijn voordeel uitdraaien

“Een logische beslissing”, noemt Simon Debognies/OEH het uitstellen van Tokio 2020. “Niet vanuit de redenering dat niet alle atleten met gelijke wapens aan de Spelen zullen kunnen beginnen, want dat is in mijn ogen bij geen enkele Spelen het geval, maar vanuit de redenering dat de algemene gezondheid van de wereldbevolking primeert. Ik vind het uiteraard jammer voor alle atleten die hiernaar aan het toewerken waren. Voor mij is het uitstellen van de Spelen eerder voordelig, aangezien ik rustig kan blijven verder bouwen aan mijn conditie en nu meer kans maak om mij te plaatsen, hoe egoïstisch het ook mag klinken.”

Of er dit seizoen nog een doel overblijft, moet nog duidelijk worden. “Nu is het nog afwachten wat er met het EK in Parijs zal gebeuren en welke wedstrijden de komende maanden effectief zullen doorgaan. Het zal zeker en vast een raar seizoen worden.”

EK of geen EK, de conditie van Simon zit na een tweede opeenvolgende stressfractuur alweer goed. “Het is allemaal vrij snel gegaan. Op stage in Zuid-Afrika in februari voelde ik mij elke week beter. Mijn 1000’jes aan 1.5mmol-intensiteit mochten op een week tijd vijf seconden sneller. Bij thuiskomst haalde ik bij een lactaattest al een VO2Max van 71, te vergelijken met mijn conditie in augustus vorig jaar. Dat ik voor mijn eerste stressfractuur jarenlang zonder blessures aan mijn basis heb kunnen bouwen, speelt nu in mijn voordeel. De komende weken wil ik proberen om het krachtverschil tussen mijn linker- en rechterbeen weg te werken. Die spiermassa heeft tijd nodig om terug te komen.”

De maatregelen om het coronavirus in te dijken hebben gelukkig een beperkte impact op het trainingswerk. “Jammer dat we niet meer in groep mogen trainen, maar we mogen blij zijn dat we nog buiten mogen lopen”, klinkt het. “Momenteel zit ik aan 110 kilometer per week, vroeger lagen mijn piekweken rond de 150 kilometer.”

De geplande stage van zes weken naar de Verenigde Staten moest Simon wel schrappen, net als de eerste pistewedstrijd van het seizoen die daar op het menu stond. “Het voordeel is dat ik extra tijd krijg om mij rustig voor te breiden. Het begint wel te kriebelen, want mijn laatste pistewedstrijd dateert van bijna twee jaar geleden op het EK in Berlijn.”