WK Londen: Zware domper voor Philip Milanov

Philip Milanov/VAC opende zijn concours met 62m94, voor een opener en gezien de ongunstige wind nog relatief degelijk. De tweede worp was echter een nulworp, en toen begon duidelijk te worden dat het erom zou spannen. Zijn derde worp was met 63m16 nog iets beter, maar hij sloot de wedstrijd in zijn groep pas als achtste af. Alleen de beste twaalf over de twee groepen heen mochten richting finale.

Omdat Groep B minder sterk bezet was, bleef er nog een sprankeltje hoop over bij Philip, die ons voor de wedstrijd van die tweede groep te woord stond. Er gingen echter nog zes atleten overheen, en zo was zijn WK met een veertiende plaats afgelopen. Zeven centimeter, zo weinig scheelde het. "De spieren waren stram, en ook van de stress had ik opnieuw last. Ik heb dit helemaal aan mezelf te wijten, wat een ontgoocheling. In mijn huidige vorm kon ik echt iets gaan doen in die finale. Ik ga héél slecht slapen."

Deze teleurstelling is voor Philip nog groter dan de negende plaats op de Olympische Spelen, waar hij wel nog de finale haalde. Met eerdere zilveren medailles op het WK van 2015 en het EK van 2016 bewees de Bruggeling nochtans al te kunnen presteren op de grote momenten.

Fanny Smets/CABW wipte bij haar eerste poging meteen over haar aanvangshoogte van 4m20, maar geraakte niet over 4m35. Gezien haar recente Belgisch record van 4m46 een ontgoochelende prestatie, maar de wind maakte het in Londen vrijdag zodanig lastig dat Fanny toch nog elf atletes achter zich kon houden. In principe was 4m60 gevraagd voor een ticket naar de finale, maar uiteindelijk bleek ook 4m50 voldoende.

Het gevoel dat er niet meer in zat, gaf de kersverse nationale recordhoudster toch voldoening. Meer nog dan de wind denkt ze dat de mindere prestaties aan de polsstokinstallatie lagen. "Ik heb er alles uitgehaald. Als je ziet dat er atletes die normaal 4m70 springen moeite hebben met 4m35, weet je dat de omstandigheden niet ideaal zijn. De insteekbak was slecht, waardoor niemand genoeg diepte in de sprongen kreeg. We sprongen gewoon recht omhoog", aldus Fanny. "De sfeer was enorm, en ik heb er gelukkig van kunnen genieten."