Wereldkampioenschappen nog voor het zomeruur ingeblikt

Zaterdag is er de jaarlijkse Dag van de Juryleden die deze keer in het Oost-Vlaamse Deinze wordt georganiseerd. Niet zo ver daarvandaan, in Oordegem-Lede, is er een Kids’Athletics. Zondag neemt het binnenlandse zomerseizoen een voorzichtige start met het zomeruur en met een jeugdmeeting van ACHL in Tongerlo en een open meeting met jeugd in Edegem.

De wegatletiek maakt weinig onderscheid tussen zomer en winter. Zaterdag is er de volgende etappe van de natuurlopen in Lier (LYRA) met winteruur en zondag start de 20ste Pegasusloop in Londerzeel op het regime van het zomeruur.

Op internationaal niveau krijgen nog twee wereldkampioenschappen hun moment. In het Poolse Torun zijn de masters nog tot zaterdag aan de slag voor hun indoor-WK. Daarbij ook meerdere landgenoten die in de eerste helft van de week al meerdere medailles hebben verzameld. U kan deze WK indoor hier volgen.

En nog op zaterdag komt het wereldkampioenschap veldlopen na omzwervingen in Azië en Afrika, opnieuw naar Europa. Denemarken zal voor het eerst dit evenement, dat vanaf 2011 teruggeschroefd werd van een jaarlijks naar een tweejaarlijkse cyclus,  organiseren. In Aarhus is de IAAF al aan de 43ste editie toe, voor de 32ste keer al op Europees grondgebied. We hoeven het waarschijnlijk niet te herhalen, maar dit WK werd in 1973 in ons eigenste Waregem boven de doopvont gehouden. Evenmin hoeven we te herinneren aan de Belgische gloriedagen met meerdere kampioenen, medailles en teamsuccessen als resultaat. Maar de Oost-Afrikaanse dominantie heeft weinig tijd nodig gehad om het hele veldloopgebeuren met een ongeziene wurggreep in te palmen. Getuige de landenklassementen waar Kenya en Ethiopië alle concurrentie vakkundig versmachtte. Het is pure nostalgie, maar onze seniores mannen konden in de beginperiode wel enkele keren mooie teamresultaten scoren. Bij de juniores meisjes, voor het eerst aan de start in de blubber van Stavanger 1989, lieten beide Afrikaanse landen tot op heden geen enkele teamtitel voor de rest van de wereld. De Portugese seniores vrouwen konden in 1994 nog winnen, maar vanaf het jaar nadien was het al Ken & Eth dat de klok sloeg. De landendominantie bij de mannen was nog frappanter. Engeland won nog in 1980, maar daarna werd het telkens een levendige strijd tussen de beide Oost-Afrikaanse hooglanden. Hun jongere juniores-landgenoten namen na de zege van de USA in 1981, de teamfakkel ook definitief over.

En ook individueel is de suprematie van de Afrikanen overweldigend. Finse Annemari Sandell kon in 1996 nog zilver halen en drie jaar later viel nog een bronzen medaille in Japanse handen. Maar al het  andere individuele eremetaal verdween in Ethiopische of Kenyaanse valiezen. Hun mannelijke leeftijdsgenoten pakten ook (bijna) alles in nadat Dathan Ritzenheim/Usa in 2001 nog brons won. Oegandese jongens konden sedertdien drie keer de dominantie van hun buurlanden verstoren. Bij de mannelijke seniores werd de rol van Oeganda overgenomen door Eritrea. Ook hier bleek 2001 – niet toevallig in Oostende – een kantelpunt. De omstreden Mohamed Mourhit stond er voor de tweede opeenvolgende keer op het hoogste trapje voor Sergiy Lebid. De Oekraïener is overigens de enige blanke loper die deze eeuw op het WK-podium bij de mannelijke seniores stond ! De balans voor de niet-Afrikanen is iets minder pijnlijk bij de vrouwen, maar toch. Sedert Benita Johnson/Aus onder het Atomium wereldkampioene werd in 2004, kon alleen nog Lornah Kiplagat/Ned die prestatie in 2007 evenaren en kwam Shalane Flanagan/Usa in 2011 nog brons afsnoepen van de Kenyaans-Ethiopische looptandem.
Tussen 1998 en 2006 voegde de IAAF ook een korte cross aan het – toen tweedaagse – programma toe. Na negen edities werd dit experiment opzijgeschoven wegens… u kan het al raden.
Veel Europese veldloopteams hebben hun winterfocus naar het continentale kampioenschap begin december verlegd. Ons land vormt daarop geen uitzondering. In 2005 werd een laatste keer een ‘ploeg’ naar onze Zuiderburen in Saint-Galmier gestuurd. Sedertdien bleef het bij de eenmansacties van Isaac Kimeli (30ste junior in 2013 en opgave als senior in Kampala 2017), van seniore Almensh Belete (knap 17de in 2013) en van juniore Zenobie Vangansbeke (53ste in 2011).

De Europese sportpers ligt al lang niet meer wakker van dit WK veldlopen, maar wie het toch de moeite vindt om tussen al het donkere loopgeweld een blekere loper te spotten, die kan via de IAAF-site deze 43ste editie in Aarhus volgen. Alhoewel: met ene zekere Jakob Ingebrigtsen bij de juniores weet je maar nooit. De Noor, met drie opeenvolgende Europese veldlooptitels op zak,  loopt in Denemarken overigens zo goed als voor eigen volk. Het wonderkind kan de eerste Europese junior worden die na een kwarteeuw (!) een top tien plaats in dit WK verovert. Een volledig nationaal en internationaal palmares kan u hier raadplegen.