Michael Van der Plaetsen gunt broer Thomas deze zomer de tijd om dingen uit te proberen

"De eerste vijf weken konden we helemaal nergens terecht en was het alternatief werken, bijvoorbeeld met circuitjes op straat", reconstrueert Michael Van der Plaetsen de Zuid-Afrikaanse lockdown. "We wilden toen ook nog écht in vorm blijven, want de Spelen stonden nog op het menu. Toen die sneuvelden, zijn we het iets rustiger aan gaan doen, met enkele specifieke aandachtspunten."

De lockdown is in Zuid-Afrika overigens behoorlijk strikt, nog altijd. "We zijn teruggekeerd met een repatriëringsvlucht, en als we nu zouden terug willen, kan dat niet. Het land zit op slot. Mijn vrouw is achtergebleven in Zuid-Afrika, en niemand die weet hoelang deze situatie nog gaat aanhouden."

Wat waren de aandachtspunten waarover Michael het hierboven had? "Op vlak van kracht hebben we iets meer dan anders gedaan, en we hebben enkele technieken uitgeprobeerd. Bij het kogelstoten is Thomas met een draaibeweging begonnen, discuswerpen begint ook heel goed te lukken. Er is meer tijd dit jaar. We kunnen tot 30 worpen per training gaan, daar hebben we in een normaal jaar nooit tijd voor. We hebben deze zomer de nadruk gelegd op het zo relaxed mogelijk uitvoeren van de juiste technieken. Ik probeer iets minder opmerkingen te maken en Thomas meer zijn intuïtie te laten volgen. Soms forceert hij, dat zie je ook als hij uit de startblokken komt. Dan probeert hij té hard."

Op vlak van trainingsintensiteit was het deze zomer allemaal wat minder. "Fysiek wilden we vooral fris blijven, op een jaar van de Spelen is er geen reden om zwaar door te pushen. Hij heeft geen zin dat Thomas zich nu overdoet, we zijn niet diep aan het gaan. We konden ook niet op de piste, en hebben meer werpen getraind. Buiten de piste zijn er werpterreinen, en ook een aanloopstrook voor polsstokspringen. Op loopvlak hebben we ons op straat beredderd. Door wat heuvels erin te steken, hebben we eens voor een andere impuls gezorgd. Eens een andere prikkel dan gewoonlijk, kan nooit kwaad."

In tegenstelling tot sommige andere coaches, werd er door Michael geen rustperiode ingelast. "Het was bezig blijven, in het ritme blijven en ons amuseren, niet het superzware werk. We sporten gewoon graag, dat was eigenlijk de voornaamste reden om altijd door te blijven trainen. Een echte rustperiode hebben we dus niet ingelast, anders zaten we binnen opgesloten. Simpel gezegd hadden we niets beter te doen dan trainen. Door in gang te blijven moeten we in de opbouw naar de Spelen niet van nul beginnen. Sowieso hebben we trouwens beslist om minder naar diepe dalen en hoge pieken te streven, maar de vorm meer het hele jaar door wat vlakker te houden."

Op 26 en 27 september werkt Thomas voor het eerst een tienkamp af in eigen Deinze. Het doel is 8.000 punten. "Hij is verrassend goed in vorm, maar we zijn weggebleven van het zware loopwerk voor de 400 en 1500 meter. Ik ben benieuwd wat dat gaat geven. Het is vooral de bedoeling om alles eens samen te laten samenkomen in één weekend en te kijken waar we staan."